Pages

  • Strona główna
  • O mnie
  • Kontakt
skip to main | skip to sidebar

Majewska widziała

Notatki (nie tylko) teatralne

  • ...w Teatrze
  • ...nie w Teatrze
    • ...na talerzu
    • ...na ekranie
    • ...w podróży
  • O mnie
  • Kontakt

Kontakt

Zapraszam do kontaktu:
olaaa.majewska@gmail.com

Znajdziesz mnie także na facebooku:
https://www.facebook.com/majewskawidziala/ 
Wyślij pocztą e-mailWrzuć na blogaUdostępnij w XUdostępnij w usłudze Facebook
Strona główna
Subskrybuj: Komentarze (Atom)

Przeszukaj bloga

Popularne wpisy

  • Kontemplacja piękna
    Przedstawienie Ripley pod ziemią trwa cztery godziny. To decyzja reżysera, która powinna zobowiązywać, by – z szacunku do widza poświęcają...
  • W planach...
    Możecie mnie spotkać w warszawskim kinie Luna na poniedziałkowych seansach za 8 złotych. Siadam wtedy w podwójnej kanapie (uprzedzam - drug...
  • Dom we krwi
    Kochani! Już zupełnie niedługo w księgarniach ukaże się moja książka. No, książeczka - w końcu to kilka esejów. Ale zupełnie moja i to na ...
  • Tym razem Powszechny się nie wtrąca, Powszechny krzyczy!
    A krzyczeć miała widownia. Miała krzyczeć: Chiny! Ale widownia była tym razem (7.11.2015, czyli dzień po premierze) mało współpracująca i k...
  • Polskie g(r)ówno
    Jan Klata w sztuce Alfreda Jarry’ego nie zmienił ani słowa; nie ciął tekstu sztuki, nie przemontowywał go, nie dodawał niczego od siebie. Kr...
  • Kordian/Frljić. Refleksje
    To nie będzie recenzja, to będzie krótka refleksja po dwóch przedstawieniach, które widziałam w ostatni weekend. Tak się złożyło, że w ...
  • Moje plany na 2016 rok
    Muszę przyznać, że do tej pory NIGDY nie miałam żadnych postanowień noworocznych. Po pierwsze dlatego, że nie lubię planować – wolę szybkie ...
  • Wielogłos cierpienia
    Wściekłość to rzeźnia; krwawa jatka. Świat stworzony na scenie Teatru Powszechnego został posiekany przez samozwańczych zbawicieli, bojowni...
  • Na co najbardziej czekam w 2016? (MOJE TEATRALNE TOP 3)
    1. Dziady w reżyserii Eimutasa Nekrošiusa w Teatrze Narodowym w Warszawie – jestem wielbicielką tego litewskiego reżysera od kiedy po raz...
  • Patos zwyciężony
    Okazuje się, że można wystawić klasykę i to jeszcze klasykę będącą opowieścią o wojnie, bez obezwładniającego patosu, nadęcia, które uszty...
(c) Ola Majewska 2015. Obsługiwane przez usługę Blogger.

Kategorie

teatr powszechny podroz ekran talerz łysak

Archiwum bloga

  • 2016 (7)
    • października (3)
      • Kontemplacja piękna
      • Wielogłos cierpienia
      • Niedźwiedź Wojtek, czyli przegląd wesołej pieśni p...
    • stycznia (4)
  • 2015 (9)
    • grudnia (3)
    • listopada (6)